უბრალო დღეები

ჰოდა... დღეს ტრანსში შესვლა ვცადე და კარი დამხვდა ჩაკეტილი... ვეღარ შევაღწიე და ესე, გარედან ვცდილობდი რაღაცა ილუზიის შექმნას... არ მომეწონა... იმედია არ დაიკარგა ის ნაპერცკლები ან ის პოზიტიური ენერგიების ტალღების დამჭერი ანტენა არ მომეშალა... :-\ იმედია არ გავიზარდე! (ეს ყვეალფერი რაღაც სცენას მაგონებს ფილმიდან, როდესაც ფსიქიკურად გაუწონასწორებელი ადამიანი საკუთარ თავს უმტკიცებს იმას რომ არ გიჟდება..)

ხოდა კიდევ მიყვარს, როდესაც შემთხვევით ხვდები ადამიანს, რომელსაც დიდი ხანია იცნობ ან იცნობდი ადრე, და მოულოდნელად იაზრებ, რომ აი ამ ადამიანმა შენი ცხოვრება ცოტათი მაინც შეცვალა... ძირითადად უკეთესობისკენ : ) თუმცა მაგას უკვე არ აქვს არსებითი მნიშვნელობა უარესობა-უკეთესობა, ცვლილება ცვლილებაა... მოკლედ დღევანდელი დღე არაფერი გამორჩეული... მაგრამ დამახსოვრებადი იყო, ისევე როგორც ერთერთერთი ასევითივე არაგამორჩეული დღე ზუსტად 2 წლის წინ ალბათ... მოკლედ... არსებობს უბრალოდ დამახსოვრებადი დღეები, რომლებიც წლების მერეც გახსოვს ხოლმე, არადა რა?!.. არც არაფერი განსაკუთრებული.. ან არც არაფერი სიტყვებით ახსნადი... უბრალოდ... :)