შემთხვევით კომპში ამოვქექე ძველი ჩანაწერები, რომლებიც თავის დროზე ერთერთი ცხონებული ფორუმის ერთერთ ცხონებულ თემაში მეყარა. თემა, სახელად ART-room, მშვენიერი ადგილი იყო... რამდენიმე ძალიან კარგი ადამიანი გავიცანი იქ და დღემდე თბილი გრძნობები შემომრჩა იმ დროის და იმ თემის მიმართ... რაღაც პატარა, მიტოვებულ სახლს ჰგავდა, ბავშვობაში რომ საიდუმლოდ დადიხარ მეგობრებთან ერთად და მარტო თქვენ რომ იცით მისი არსებობის შესახებ... : ) მერე ან იზრდები, ან ამ სახლში ცხოვრდებიან ახალი ოჯახები და იმ მტვერსაც წმენდენ, რომელიც მოგწონდა და აღარც ობობები ბუდობენ ბნელ ოთახებში... ჰოდა ქრება ეს რაღაცა საიდუმლოება შენი ცხოვრებიდან... მაგრამ სულ გახსოვს... თუმცა შეიძლება სულაც არ იყო რეალურად ისეთი, როგორადაც გახსოვს და შენი საკუთარი ფანტაზიის ნაყოფია მნიშვნელოვანწილად... თუმცა, ჩემი თეორიის მიხედვით, მთავარია რა გახსენდება, თორემ რეალურია თუ არარეალური ეს ადგილები, ადამიანები, მოვლენები და ა.შ. ამას უკვე არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს... : ) (BigFish გამახსენდა :wub: )
ჰოდა ახლა რომ გადავიკითხე, გამეღიმა.. რა ტიპიური მოზარდი ვიყავითქვა, ვიფიქრე : ) სუიციდალური მიდრეკილებებით და ფსევდო-ფილოსოფიური იდეებით : ))) თუმცა ვინ იცის, იქნებ მაშინ უფრო ახლოს ვიყავი რეალობასთან - ახლა თავს რობოტად უფრო აღვიქვამ... ნუ მინიმუმ ცხოვრების 1/3 დანამდვილებით ვიცი რომ რობოტად ვმუშაობ :) 1/3 მძინავს და 1/3 ვცდილობ რამე აზრი შევსძინო დანარჩენ 2/3-ს :))) მოკლედ ვაპირებ რომ აქ გადმოვაცხოვრო ჩანაწერები, პერიოდულად რომ მომხვდეს თვალში და გამახსენდეს ის არარობოტული აზრები და მიზნები ადრე რაც მქონდა : )
ერთადერთი ჯერ ვერ მოვიფიქრე, ძველი თარიღებით დავდო თუ არა :-?
No comments:
Post a Comment